2021, Photography [2564, ภาพถ่าย]
This project was a survey of the least and the most areas of light pollution in Chiang Mai (Hod, Doi Tao, Chiang Dao Districts and city center of Chiang Mai Provinces) in January 2021 (during lock down of the COVID-19 time).
This series was created under the Art for Air project, which aims to raise viewers’ awareness of air pollution. Especially dust from combustion. The artist shot the photographs during the most dense of dust pollution.
Instead of looking the dust pollution directly, the artist made a survey to observe the air pollution with double causes: artificial light and dust from combustion. The area where the brightest artificial light interfere to the dark sky was in Chiang Mai city, and districts with the least artificial light at night, were in the south (Hod and Doi Tao) and north (Chiang Dao) of Chiang Mai.
โครงการนี้เป็นการสำรวจพื้นที่ที่มีมลภาวะทางแสงน้อยที่สุดและมากที่สุดใน จังหวัดเชียงใหม่ (ฮอด ดอยเต่า อำเภอเชียงดาว และใจกลางเมืองจังหวัด เชียงใหม่) ในเดือนมกราคม 2564 (ในช่วงล็อคดาวน์ช่วงโควิด-19)
ซีรีส์นี้สร้างขึ้นภายใต้โครงการ Art for Air ซึ่งมีเป้าหมายเพื่อสร้างความตระ หนักรู้ ของผู้ชมเกี่ยวกับมลพิษทางอากาศ โดยเฉพาะฝุ่นจาก การเผาไหม้ ศิลปินถ่ายภาพในช่วงที่มีฝุ่นหนาแน่นที่สุด
แทนที่จะมองมลพิษฝุ่นโดยตรง ศิลปินได้ทำการสำรวจเพื่อสังเกตมลพิษทาง อากาศด้วยสาเหตุ 2 ประการ คือ แสงประดิษฐ์ และฝุ่นจาก การเผาไหม้ พื้นที่ที่มีแสงประดิษฐ์ที่สว่างที่สุดรบกวนท้องฟ้ามืด คือในเมืองเชียงใหม่ และ อำเภอที่มีแสงประดิษฐ์น้อยที่สุดในเวลา กลางคืนคือทางใต้ (ฮอดและดอยเต่า) และภาคเหนือ (เชียงดาว) ของเชียงใหม่
ผลงานชิ้นนี้อาจมิได้มีจุดประสงค์หลักในการสะท้อนผลกระทบของฝุ่นในอากาศ แต่ก็ได้เข้าไปสังเกตการณ์ฝุ่นในอากาศที่มองเห็นได้ชัดจากแสดงสว่างของแสงไฟประดิษฐ์ และแสงไฟไหม้ในตอนกลางคืนโดยบังเอิญ ข้าพเจ้าได้ทดลองสังเกตพื้นที่ที่มีแสงไฟในที่โล่งแจ้งในตอนกลางคืนเข้มข้นที่สุดในเมืองเชียงใหม่ โดยวัดผ่านแอปพิลเคชั่นสำหรับการวัดความเข้มข้นของแสงจากมือถือ และเปรียบกับพื้นที่ที่ถูกผลกระทบการแสงไฟน้อยที่อยู่นอกเมืองในอำเภอทางไต้ [ฮอด และดอยเต่า] และอำเภอทางเหนือ [เชียงดาว] โดยใช้ฟิลเตอร์ชนิดหนึ่งที่สร้างมาเพื่อลดแสงไฟประดิษฐ์มาเป็นปัจจัยหนึ่งใน การทดลอง ผลงานชิ้นนี้มุ่งให้ผู้ชมตระหนักถึงมลภาวะทางแสงไฟประดิษฐ์ที่มีผลต่อความมืดสนิทของท้องฟ้าตอนกลางคืน สำหรับมนุษย์ในเมืองปัจจุบันอาจรู้สึกถึงมลภาวะนี้ เมื่อต้องการมองดูดวงดาวตอนกลางคืนเพื่อความเพลิดเพลินใจ แต่ส าหรับนกแสงไฟที่สว่างทำให้ตาของมันพล่ามัว และไม่สามารถมองเห็นสิ่งต่างๆได้ชัดเจนเพื่อใช้ในการเดินทางตอนกลางคืน ในเมืองที่ตระหนักถึงมลภาวะข้อนี้ ได้ร่วมกันกดดันให้เทศบาลเมืองได้ออกแบบและใช้ไฟถนนที่ส่องลงบนพื้นเท่านั้น และ ไม่มีแสงเล็ดลอดไปด้านข้างหรือด้านบนจนไปมีผลกระทบต่อสัตว์ที่ต้องการความมืดในตอนกลางคืน สัตว์ป่าในบางประเทศนั้น การถูกรบกวนนี้มีความร้ายแรงถึงตายได้ในช่วงฤดูหนาว ประมาณครึ่งหนึ่งของสัตว์ป่าเป็นสายพันธุ์ กลางคืนซึ่งหาอาหารและคู่ในความมืด แสงที่มากเกินไปจึงเป็นอันตรายต่อการอยู่รอดของพวกเขา
ขอขอบคุณ
งบประมาณพื้นฐานในการผลิตผลงาน Art For Air Organization https://www.artforair.org/
คิวเรเตอร์ : Kittima Chareeprasit กิตติมา จารีประสิทธิ์
ผู้ช่วยศิลปิน: Taratchanan Pongpanich ตรัชนันท์ พงษ์พานิช